Duyu Organlarıyla Nefes Alma Sanatı

Perihan Koca Yazdı

Nefes almaksa yaşamak, ana rahmindeki bebek de nefes alıyor, ölüm döşeğindeki insan da nefes alıyor. Tarlada açan çiçek de dibinde biten ot da nefes alıyor. Denizin dibindeki her canlı, havada uçan her kanatlı, karada yürüyen her ayaklı ve hatta sürüngenler de nefes alıyor.

Nefes almak nedir?

Sadece yaşamak mı nefes almak?

Öyleyse nefes aldıkça yaşıyoruz, o halde varız mı demeli.

Peki, nedir yaşamak?

Yaşamak sadece nefes almak mı?

‘‘Ruhum, bedenim, beş duyum nefes alabiliyorsa eğer yaşayıp, özgürce nefes aldığım havayı soluyabilirim’’

Sanat ve spor ruhun gıdasıdır diye kabul edilen evrensel bir tanım vardır. Bunu hepimiz biliriz. Biliriz de kimimiz ezbere söyleriz, kimimiz kısmen uygularız kimimiz de sanatla nefeslenir ruhumuzu besler, doyurur, büyütür, dinlendiririz.

Ruhum nefes alıkça yaşamım estetikle hoşgörüyle, birikimle nefes alır. Nerede sanat varsa orada oksijen boldur. Tabi sanatı kirleten zihniyetler ve kirlilikler nefesi daraltan unsurlar olduğundan burada ısrarım temiz sanattan yanadır.

‘‘Sağlam kafa sağlam vücutta bulunur’’ Mustafa Kemal ATATÜRK’ün sözlerinin ilminde ne derin anlamlar var. Ne büyük sözler söylemiş, eylemleriyle hayata geçirmiş, İnsana, insanlığa ne kadar güzel şeyler kazandırmıştır. Bu vesile ile şükür, teşekkür ve rahmetle anıyorum ulu önderimizi.

Bedenin gıdası olan beslenmenin yanı sıra sporu da sağlıklı karşılarsak beden nefes alır. Nefes aldıkça beyine giden oksijen zihni açar. Duygularda ve düşüncelerde disiplini sağladığı gibi dinamik bir yapı sağlar. O halde rahatlıkla bedenim nefes aldığı kadar mutlu, disiplinli ve dinginim diyebiliriz.

Efendim yeri gelmişken, İlmi açıklamaları ehillerine bırakarak yine gönül diliyle beş duyumuzun nefes alması hususuna kısa kısa açıklamalarla değinmek ve özellikle ilimin gerçeğini idrak ederken, bilgimizin sınırını kendimi önde tutarak hatırlatıp sohbetimize devam etmek isterim.

Kulaklarım kahreden haberleri duymak (inkârdan değil hiç olmaması arzusuyla) kulaklardan gelenin yüreğe ve ruha olan yolculuğunda nefesleri kestiği anlardan biridir. Acı bir haber, kötü bir müzik, küfür, kavga, beddua insana dair ne kadar üzücü, yıkıcı, yakıcı şey varsa nefesleri keser. Aksini düşünmek bile nefes almanın lütfunu, güzelliğini ruhumuza sunar.

Yine pis kokular geliyor burnuma sözleri mecaz anlam taşıdığı gibi maddi anlam da ifade eder. Varın gerisini siz tamamlayın burnu nefes almasının hayati değerini, anlam ve güzelliğini.

Maddi bir güzelliğe bakarken bile öyle keyifli tat bıraktı ki damağımda bu lezzet ömrüme ömür katar deriz ya hani işte öyle bir şeydir nefes almak

Gözlerim ah gözlerim, gördüklerinin arkasındaki görünmeyeni gören gözlerim. Ne büyük keyiftir solumak ve ne büyük eziyettir nefessiz kalmak. Gönül gözümüz açık olduğu sürece, nefes almak ne güzeldir…

Maddi ve manevi zenginlikle ruha dokunmak beşinci duyumun nefesine nefes katar. Altıncı duyumuzu aldığımız nefes ya iyiye ya kötüye evirdiği için yorumunu burada irdelemeyeceğim, ayrıca sizler daha iyi bilirsiniz.

Her ne kadar kısa kısa değinsek de özünde özgürlüğümüz kadar beş duyumuzla nefes aldığımız ve yaşama yayıp, hayatımızı şekillendirdiğimiz bir gerçektir.

Ah özgürlük sen ne güzelsin, sen nefesi zenginleştirensin.

Değerli sanat dostlarım nefeslerinizin günden güne estetikle, ilimle, bilimle, sanatla, sporla, ahlakla, hakla, hukukla, hakikatla, sevgiyle, saygıyla, ekonomik rahatlıkla, felsefeyle, düşünsel zenginliklerle, Empatiyle, toprakla, çiçekle, tarımla, evcil olan olmayan hayvanlarla, doğayla, dostlukla, insanla ve insanca çoğalmasını diliyorum.

Bir sonraki yazılı sohbetimizde buluşmak üzere ‘’Güfte Renginde Şiir Ritminde’’ Kitabımdan bir şiirimi, Yağlı boya resmimin görselini ve Youtube da yayınladığım Muhayyer Kürdi Makamında ki Aynı Camdan Bakan İki Çift Gözle İKİMİZ isimli şarkımı sanatın ışığında güzellikler temennilerimle yüce gönüllerinize bırakıyorum.

NOT:

Değerli dostlarım sonsuzluğa uğurladığım canım annemin ebedi istirahati sonrası yaşadığım üzüntü, özlem ve duygusal süreç sonrası nihayet elim kaleme (klavye) uzanacak kadar kendimi toparladığımdan, ara verdiğim yazılarıma devam edebildim.

HİÇ

Bedende can buldun bir nokta iken

Sevgiyle sarıldın bir metre beze

Yaşama vedayla HİÇe giderken

Hüzünle sarıldın beş metre beze