Vagobant Geleri’de Oben Yılmaz Resim Sergisi

Vagobant Geleri’de

Oben Yılmaz Resim Sergisi

M. Demirel Babacanoğlu Yazdı

Vogobend Galeri (Kurtuluş Mah. Pandora Sok. No:30-Seyhan/Adana)’ye vardım ki, gençlerle dolu içeri. Küçük bir galeri. Kapıda iki genç hoş geldin dediler. Resimlere bakacağım, kalabalıktan pek göremiyorum. Sona doğru seyreldi biraz. Çektim fotoğraflarını tabloların…

Ressamı buldum: Oben Yılmaz, genç bir bayan, Çukurova Üniversitesi’nden mezun, yönetici bir okulda. Yaşını biraz yüksek gösterdi ama değil… Kadına şiddet konusunu işliyor. Son yıllarda demeyelim; mal edinme, sınıfların belirmesiyle kadına şiddet ortaya çıktı… Kadını herhangi bir eşya, mal gibi gören bir anlayıştan kurtulmadıkça, sınıflar kakmadıkça, şiddetten kurtuluş yok gibi geliyor bana…

Bu savaşım tek yanlı kazanılamaz. Amazon olmakla da kazanılamaz, maço olmakla da… Eğitimden başlamalı işe. İlk önce kadınlar vermeli bu eğitimi çocuklara, sonra çevre, okullar… Vur oğlum, söv oğlumla olmaz bu iş…

Resimlere bakacaktım, nereye gittim? Soğuk renklerin egemenliğiyle karşı karşıyayım. Mavi gri, kahve gri, sarı gri, turuncu gri, havai gri… Ve çok çok çizgiler… fırça izleri, lekelemeler… alıp götürüyor beni, soyuttan, somuta… Renk armonisi içindeyim. Sağım solum genç, yanım yörem genç; gençleşmişim…

Kat kat üstüne yığılmış evlere apartman diyorlar… Bizim oralarda birden fazla katlı evlere tabaka derler. Haydi biz şimdi ileri gidelim “kat” diyelim. Katlarla dolu şimdi kentler… Öyle miiii? Ya gecekondular, ya barakalar, ya teneke evler, ya saz evler, ya huğlar… Onlar da mı yetişsin katlara diyeceğiz şimdi…

İşte turuncu kahveye, maviye, griye, buluta dönmüş renklerle bir katın karşısındayım… Pencerelerde, kapılarda, damlarda, yerde hiç insan görünmüyor… boşanmış mı insanlar bu katlardan?

Burada da bir deniz kıyısı, dolu suyun yüzü, mavi, kıyılar soluk turuncu… yanında gümüş renginde gökdelenli bir yapı, huğdan, teneke evlerden nasıl ulaşacaklar buraya? Çağın teknolojisine bakın, iç içe duruyor antik geçmişle… Aha şurada daha mavi, daha turuncu bir deniz, ama kimse yok!..

Burada da yine sıralanmış evler uzanmış gökyüzüne ama, gökyüzü dalgalı, bozuk… 23.02.2020, Adana

Önceki

BİLİM İNSANI İSKENDERİYELİ HYPATİA

Sonraki

Ankara Kitap Fuarında Fransa rüzgarı!

Yorum yap

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.

Popüler Yazılar