Nasrettin Hoca ile Oğlu
M. Demirel Babacaoğlu Yazdı
Nasrettin Hoca bizim güldürenimiz, mizahcımızdır..
Köşede bucakta, nerede olursa olsun, Hoca ile ilgili fıkra anlatılırsa hep birden güleriz. Dertlerimiz, sorunlarımızı unuturuz… Bizden biridir Nasrettin hoca. Köyümüzde, kentimizde, caddede sokakta hep yanımızdadır… Bizi güldürür neşelendirir… Uzaklaştırır üzüntülerimizden…
Evde un bitmiş, Hoca’nın karısı, “Hoca efendi şurada biraz buğdayımız var, değinmene götür de öğüt, getir” demiş. Hoca ne yapsın? “Olur Hanım” demiş. Buğday çuvalını ıhlaya, tıslaya eşeğe yüklemişler. Eşeğin yularını oğulları çekiyormuş…
Hoca da elinde çubuk, haylaya haylaya geliyormuş arkadan… Dağdan, belden, ormandan, dereden, tepeden geçmişler, değirmene varmışlar. Sular akıyormuş, değirmen dönüyormuş. Dökmüşler buğdayı değirmenin ağzına. Yavaş yavaş akmış değirmenin oluğuna. Taş döne döne öğütmüş buğdayı. Doldurmuşlar çuvala. Değirmencinin yardımıyla yüklemişler çuvalı eşeğe… Çıkmışlar yola. Keyifler yerinde… Türkü çağıra çığıra dönüyorlarmış eve… Bir dereye gelmişler, az önce yağan yağmurdan dopdolu akıyormuş dere. Eşek dalmış suyun içine… Bu sırada un çuvalı eğilmiş, nerdeyse suya batacak…
Hoca’nın oğlu da Hoca ne derse tersini yaparmış. Hoca kendi kendine “Oğlum şu yükü doğrult desem, suya atar” demiş. “En iyisi eğrilt diyeyim de düzeltsin” demiş.
Hoca bağırmış oğluna;
“ Oğlum, oğlum, eşeğin yükünü eğrilt, eşeğin yükünü eğrilt!”
Oğlu; “Peki baba, şimdiye kadar hiçbir sözünü tutmadım; şimdi dediğini yapacağım, sözünü tutacağım” demiş; yıkmış unu suyun içine…
24 Mayıs 2021, Adana
*****
