Ahmet ÜNDAĞ’dan Bir Şiir ;

SEVGİLİM

Sevgilim

Sen yoksun
Ve hiç olmayacaksın
Bunu nasıl içselleştirebilirim
…………………………..bilmiyorum
Çünkü
Umudun ölümünü de yaşıyorum

Sonbahar
Doğanın kendisini sakladığı mevsim
Bu aldatıcı yok oluş
Ölümün sessizliğine bürünür
Ve her ölümde olduğu gibi
İçinde bir hüzün taşır

Kim teselli edecek beni
Kimse bana
Haydi !
Aç pencereyi
Sardunyalar sarksın sokağa
Sokak şenlensin
Gün ışığı dolsun odaya
Hava limon çiçeği koksun
Ne de olsa
Bahar kapımızda
……………..demeyecek
Çünkü
Sen yoksun
Ve ben
Umudun ölümünü de yaşıyorum

*****