Bana Gelen Şiir Kitaplar

Bana Gelen Şiir Kitaplar

M. Demirel Babacanoğlu Yazdı

Bana değişik türde birçok kitap gelir. Onları tanıtmaya çalışırım. İşte onlardan birkaçı:

Sıddık Elbistanlı’nın “Kırmızı Papatyalar” (1998); “Bir Pancur Aç” (2003); kitabı; kendi y.

Kahramanmaraş doğumlu şair, topluma hizmet eden şiirler yazıyor.. Değişik biçemler uyguluyor, kimi alt alta, kimi merdiven, kimi çağlayan gibi dizilmiş, akıyor.. Küçük dizeler, tek sözcükler anlam kazanıyor..

“Soğuk/ odam/ ben girince/ ısınıyor sanki”

“Yazmasam/ mutsuzum/ yazıyorum mutsuzum/ engeller var/ önümde”

“Kentin/ tam göbeğinden/ çöp arabası/ geçiyor” (…)

Bir Pancur Aç”ta dörtlükler, bloklar uygulanmış..

“Bir pancur aç günün bir saatinde/ Sen ey kaygısız ve sesiz uyuyan/ Güz sonunun yorgun kıyılarına/ Bir güvercin uçur rüyalarından//…”

“Akşamları soğuk oluyor gülüm/ Kaldırımlardan kaçıyor insanlar/ Karanlık ve ben/ yapayalnız kalıyoruz/ İnleyerek geçiyor bir araba/…”

Haykırış’ı, Şahsenem Bacı, türkülerle doldurmuş.. Devrimci, atılgan, pabuç bırakmayan şiirler bunlar.. Gür sesli, dokunaklı, dağları, karları eritebiliyor ama, sömürgeni durduramıyor…

Aşıklar birleşin…

“Üzgünüm gardaşım ben bu gidişe/ Bu çarpık düzene alışanlar var/ Tosbağa misali kılık değişmiş/ Kendi kabuğuna gülüşenler var// Bizde bu yürekle bu güç var iken/ Umut tarlamızda bitmesin diken/ Bizim sırtımızda bir çul yoğ iken/ Samur kürk içinde dolaşanlar var//…”

“Halkımın yarası fitil tutmuyor/ Yalan dolan ile saran utansın/ Şaşırmışsın, gerçekleri görsene/ Çarpık gözlerinen gören utansın//…”

Yalçın Yücel’in “Yaşamı Aralamak”(2011), ile “İçimde Üşüyor Günlerim”(2012) adlı, kendi yayını kitap. Babası Şevket Yücel şairdi. Yalçın da babası gibi yalın yazıyor, karmaşaya, imgeye boğmuyor.. bir okuyuşta kavrıyorsunuz şiirleri.

“Yaşamı aralayıp bak içinden/ Yan yanadır günlerin hepsi/ Sanki yaşanmamış gibi/…”

“Bir el omzuma dokunduğunda/ Ürkerim/ Korkularım dökülür yere/ Kendime koşarım”

“Gökyüzüne bakarsınız bir gün/ Ben bende olmayan bir sevgi adamı/ Seslenirsem yine eskisi gibi/ Mor bir menekşeyse dallarım/ Bir bulutta görün beni//…” (…) “Yeni bir yaşam koy ortaya/ Temelinde kardeşlik olsun/ Örüntüsü barış ve sevgi/ Pencereleri güneş/ Çatısı kıpırtı düşünceye” “Sevdalarımı aldınız benden/ Günlerimi çaldınız/ Bir boşlukta koydunuz beni/ Her yanım karanlık/ Doluverdi kucağıma siyah”

Aziz Kemal Hızıroğlu’nun, “Trajedi Koğuşu” (2011-Siyah Beyaz y.) dahil 14 şiir kitabı yayınlanmış. Şair, toplumsal gidişin aksayan yönlerini işliyor.. Uyarıyor okurlarını daha güzel bir dünya kurulması için..

“sen benim düşlerimi sevmiyorsun/ ben senin düş görmezliğini/ harita tuzlanırsa ne fark eder/ nasıl çizeceğiz sevmediklerimizi/ geldin gideceksin/…”

“… yollarda ürperiş ağaçtan ağaca/ yanık çengele mihrak acılar/ baktım ki yüzler yüzüme ortak/ karanlıkta kopyalanmış aynalar/…”

“nasıl yaşayabilirim/ onun hakkını aramazken komşum/ bunca genç, ölüm sırasındayken nasıl/ beklenir mi artık ay huzurunda sevmeler/ kimsenin yüreği yörüngesinde değilken/…”

“… yüzüm gün gelir görünmez/…”

01 Nisan 2024, Adana

****

Önceki

“Umuda Daha Da Umut Olmak” Antakya’da Açılıyor

Sonraki

TRT 2’nin Nisan Ayı Filmleri Belli Oldu

Yorum yap

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.

Popüler Yazılar