Babacanoğlu’ndan Bir Öykü; Serçeler Gülüşüyor

Babacanoğlu’ndan Bir Öykü;

Serçeler Gülüşüyor

M.Demirel Babacanoğlu Yazdı

Yürüyorum.

Kendinden Park.

Kapısının ağzında kocaman bir levha. Levhada kocaman bir serçe fotoğrafı. Park serçeninmiş. Babasından kalmış. O da çiftlik yapmış burayı. Kapısına da kocaman bir fotoğrafını koymuş. Ne güzel değil mi? Eh, serçelerin de bahçesi olmalı.

Burası serçelerin eğlendiği bir yer. Yeyip içiyorlar, kendilerinden geçiyorlar. Şakıyorlar, ötüyorlar… Aman ne güzel. Diğer kuşlar imreniyorlar uçup geliyorlar… Saltanat sürüyorlar.

Bir gün kuşlar bir başka bir serçeyi başkanlığa getirmişler. Siyah göğüslü serçe kasıla kasıla geçmiş başa. Buyruk vermiş hemen; “Kendinden Park’ın levhasındaki serçenin fotoğrafını indirin benim fotoğrafımı koyun” demiş. Emir demiri keser, emir alıcılar da öyle yapmışlar. Siyah göğüslü serçe kendinden parkın başkanı olmuş.

Sonra seçimler olmuş. Sonra seçimler olmuş. Başka bir serçe… Başka bir serçe… Başka bir serçe… Fotoğrafını koymuş kendinden parkın kapısına…

Seçici serçeler, “Bu böyle sürecek mi? Bu böyle sürecek mi? “deyip duruyorlarmış?

Yürüyorum.

Burası serçeler kenti. Başka kuşlar da var. Kırkık araca bineceğim. Ne binmesi? Bütün serçeler kapının ağzında toplanmış, Sürücü serçenin çevresinde hepsi. Kapıdan girmeye çalışan diğer serçeler geçemiyorlarmış içeri. Bağırış, huruş guruş gidiyor. “İlerleyin, beklemeyin kapıda” deniyor. Aldıran kim?

Bir kabadayı serçe, gagasında sakız març març ediyor. Zavallı, fukara bir serçe sıkışmış arada, feryad ediyor, “yer verin yol verin…” Duyan kim? Sakızcı serçenin març marçı geliyor. “Rica ederim, sakız gagalamayın… “ diyor biri. Kabadayı serçe daha bir gubarıyor, istifini bozmuyor hiç! Üstelik öte öte gagalıyor sakızı…

Yürüyorum.

Bir yapı. Kocaman bir yapı. Serçeler girip çıkıyorlar. Kapısında; “Serçeler Gülüşme Derneği” yazıyor. Yaklaştım. Serçeler su içiyor, işte bilmem başka ne içiyor; gülüyor… Şakıyor. Şakıdıkça; şakımak dökülüyor gagalarından. Kendilerini buluyorlar!

Hiçbiri yıllık ödentisini vermiyor.

Ne olacak bu işin sonu?

Yürüyorum. 28.04.2020, Adana

*****

Önceki

Hedefe Koşmayı Özleyenler İçin “Evde Koşu” Başlıyor

Sonraki

Tiyatro Kooperatifi Özel Tiyatrolar için çalışıyor

Yorum yap

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.

Popüler Yazılar