AÇS’de Nesrin Işık Sergisi
M. Demirel Babacanoğlu Yazdı
Adana Çimento Sanayi Sanat Galerisi (AÇS)’nde Ressam Nesrin Işık 08 Mayıs 2018 Salı günü, 12. Kişisel resim sergisini açtı. Yapıtlar, camsal rölyef, resimlerden oluşuyor…
Ressam Nesrin Işık , Adana doğumlu. 2006’da ÇÜEF Resim Öğretmenliği bölümünü bitirdi. Aynı ünüversitede bir yıl lisans eğitimi gördü.
Sanatçı, kendi adına kurmuş olduğu Poseca Sanat Atölyesi’nde resim seramik, porselen sanatları tasarıları çalışmasını sürdürmekteyken 2017’de N Sanat Merkezi (Nermin Levent Sanat Merkezi)’ne taşındı.
Tablolara baktığımızda daha çok kadın portrelerinin ağırlıkta olduğunu görmekteyiz. Bu tablolarda sıcak ve soğuk renklerin güzelliğini yakalayabilirsiniz.
Potrelerin genel özelliği hüzünlü olmalarıdır.
Neden hep kadınlar hüzünlü, baylar değil, sorusunu sormadan edemiyorum.
Bence kadınları hüzünlü olan toplumların bayları da hüzünlüdür.
Nesrin Işık tabloları içinde bayların da hüzünlü olduğunu gösteren bir örnek vermiştir…
Sosyolojik yansımaları içeren kimi tabloları görelim:
Bakınız şu tabloya; bir kadın rölyefi, somurtmuş bir çocuk gibi duruyor… yaşam onu o denli örselemiş ki, işin içinden çıkacak bir yol bulamıyor izlenimi alıyorum.
Şu da karşımda duran bir kadın başı, yüzü örtülü, göz, kaş, ağız çok belli değil. Fırçayla betimlenmiş bir baş/portre, öylece bakıyor gibi bize. Geleneksel bir Türkmen kadını tasviri; dışa vurmuş bütün düşünceleri…
Burada da bayların duruşları betimlenmiş; yürüyor gibi, bakıyor gibi, düşünüyor gibi duruş sergilenmiş; hüzünleri dökülüyor yüzlerinden. Hele yanındaki tek bir bay ayrıntılarıyla verilmiş. Hüznün, sıkıntının, eylemin, duruşu…
Ama şu yaşlı kadınların bir birbirlerine içten sarılışı, mutluluğun örneğini sunmaktadır. Demek diyorum ister istemez yaşlılar mı hüznü yenmiş?!
Hep sosyolojik yapıdan söz ettik ama hemen şunu söyleyelim; renkler, çizimler, kompozisyon… sanat verilerinin bir dışa vurumu olarak görünüyor bize.
*****